quinta-feira, 18 de julho de 2013

Hunsrickischesgeschitje - Dialeto

UNNA DE ORME VETEILT
Dat wo doch groat so’n schlim Zeit no en Krig un die Leit muste halt al sihn dasse ihre Sache zum lewe sich besorche kunte. Dicht an de Grenz zwische Deitschland un Luxenburich hon doch Klostaschwestre gewohnt. Denne Schwestre hot es aach kottz un klein gang fa net se hunger. Die Leit sin imme iwa die Grenz un hon dot Allehand enkoaft. Dat wo es billicha. Manche hon dan aach witte die Sache uff de deitsch Seit vokoaft. Uf emol hot es gehes die Schwestre miste aach mol bisje was uff de annere Seit koafe. Dan sin sie halt mo los gang. Sie hatte jo de grosse Schwestarock oan; hon mol andrich koaft un demit una die Orme, mit dem grosse Rock iwadeckt. Do is awa doch passiert das am Zoll Kontrol wo. De Kontrolla frot ene vun de Schwestre: “Haben sie drüben etwas wertvolles gekauft?” Die heilich Nonne wolt doch net lieche, hat dan flickz geantwat: “Ei doch mo sicha, allehand scheene Sache, awa die sen jetz unne de Orme veteilt”. De Kontrolla hot sich gewunat dat die Schwestre so bamherzig were un ihre Sache de Orme gewe; hat sie ohne nochguke weita gehn geloss.
Es heist jo imma: en gut Ausret is mea weat wie viel Geld. Das hat sich do nochmol festgeschtelt.
Glaabsmario.

Nenhum comentário:

Postar um comentário