EN WITZCHE
Heitzens Toche sin die
Zeite jo anneschta wie Fria. Die Kurissade die sin so schlau, die tun jo die
Grosse vielmols in schlechte Leientiche leche. Emol hot mo so em Kuri sich was
geplent: ea wolt so em Biciclet vun Papai hon, awa dea wolt keins koofe. Naja,
horra gedenkt, un geht zum Papai. “Papai, sorra, ich weis Alles!” De Papa is so
vorschrock; “du weist Alles? Dan bleib schen ruich! Soo mo Nicks fa die Mamma”.
“Ja, dass mach ich, awa du muscht mich en Biciclet koofe” soat dan de traurich
Kuri. Un so hat das Kuriche sei Spielsache kriet.
Weil das so funcioniet
hot, do hot de Jung mo gedenkt: “Och ich sprementiere das mo nochmol”. Wie ea
die Mamai gesien hot do is ea gleich no gelof un gesaat: “Mamai, ich weis
Alles!” Barbaridode: die Mamai is vun Schrecke necksch umgefal. Sie soat zum
Kuri: “Ruich, ruich! Los net des de Papai do was wisse gricht”. “Gut, ment de
Kerl. Awa Mamai, dan will ich em Celular han”. Die orm Mama must dem traurig
Kuriche dat Celular beischaffe.
Das hat spass gemach. Wen
ich jedesmol en schen Geschenk grieche, um blos soon ich weis Alles, dan mus
ich das doch noch viel benutze, hat dea Lausbub fa sich gedenkt. Un im dem Moment
kommt de Postmann – de Carteiro -, das wolt de Kuri net verliere. Geht jo hin
un guckt de Kerl oan, un gleich gesoat: “Ich weis Alles!” De Cartere is stehn
geblieb wie en Statue; un uff emol komme die Trene in die Aue. Noch en Moment
un ea nemt de Kuri in die Orme un halt oan: “Mei Kind, ich liwe dich, awa pass
uff un soch Nicks iwe dei Papai!”. Uff dass hat de Kuri awa oach net gewat.
Glaabsmario.
Nenhum comentário:
Postar um comentário