sexta-feira, 21 de outubro de 2016

Hunsrickisch Geschitje

DAT FISCHEREI

            Fria wie mea all noch Kinna wore, so freche Kurizzode, do is doch Allehand intressantes passiat. Mea hatte doch dicht bei uns die Rio; de Fluss is doch groat so viahunnet Meta hinna unsa haus dorich gelaaf. Wo mea gewoht hon dat wo jo so en schen Platz: de Fluss, dat Potrea mit grosse Beim vun alle Satte, de Wech wo de Berich nuff gang is, die Heissa – unsres un de Nochbas eres – die Kuhstell, Schweinestell, Hinkelstell, die Paiol un was noch alles debei geheat. Dat hat alles herlich ausgesien.
Wen mo so via oda finf Kuri beisamme wore, do is Allehand oangefang gep. En schene Toach, so in en heise Sommanommintach, do wolte die Lausbuwe mo fische gehen. Naja, Werm honse sich gesucht un mo die Angle sammegeraft. Gleich wore se ach an de Riobaranke. Schun hot de een geschroit: “Chá pekei um lampari”; de annere: “eo um Kará. É pequene, mais eo chá coloquei outra minhoc, e vo tirá um pintode”. Un so is dat so em Zeit gang. Jede wolt jo doch de beschte Fischa sen, un die meiste un greste Fisch fange. Wie awa mo so em Stunn rum wo, do wo de Luscht vobei. Uff emol sot de grescht von de Kuri: “Eo vo tomá panho; o ákua tá worem”. Dat wo blos ruck um zuck un Jede wolt doch so schel wie ficks in das Wassa.
Ja, sich se bote in dem worem Wassa, das wo jo schen um gut; awa di Kurizzode hatte doch kei Botshose, un die Unnahose deft doch net nass gemach werre, das die Mama das net rausgriche tet.Die Mama hat doch imma oangehal, die Buwe solte net in’s Wassa, dat wea so geferlich. Die Junge hon awa gokei Zerimonie gemach. Die hon mo geguckt ob grot kei Weibsmensche in de Neh were, un dan Alles ausgezoh: Hose, Hemd un Unnahose. Do honse gestan wie Adam un Ev im Paradies, puddeleschichnackich! Naja, das wo jo ach net de greste Scandal. Die Kelle wolte sich doch mo bisje vergniche.
Awe, awe! Uff emol hat ma spreche an de Barranke geheat. Un werklich, dat wo doch die Mamai mit de Komadre un ihre Tochta, tat Mariche wo schun so en Medche woa. Un jetz? Keine deft doch aus dem Wassa, weil se doch sich net so zeiche kinte. Parbaritode! Blos die Kepja hon raus gekuckt. Noch net mo schwemme wo meglich, weil dan de Hinnre zum voastand komme kint. Die weiwa hon dat gestan un geschtaunt: “Was macht dea in dem Wassa? Wen dea fosauft! Dea hat doch gonet gebeicht in de letzte Toche, dea kommt in de Hell. Gleich raus!” Wie dan de ene Kuri mo gesot hot “ja, mea wolle raus awe mea kinne jo net”, do hot die Mamai es schun verstan. Sie soat iwa die Komadre “komm mea gehn hem, die Kuri komme oach gleich. Dat Marichen wolt jo ken noch bisje watte, awe die Muttre hon das doch net erlaupt.
So hat die Fischerei sich geend, um Alles is gut ausgang. Gute Zeite!

Glaabsmário

Nenhum comentário:

Postar um comentário